[kundalini]

هر کس به میزان خویشتن خداوند را میشناسد هر چقدر این مقدار بیشتر باشد فرد بیدارتر است. در مراقبه هم انسان هر چقدر تو عمق مراقبه فرو رود بیشتر میتواند انرژی دریافت کند امروز میخواهم برای شما یک روایت تعریف کنم . امیدوارم این روایت باعث شود که در اعماق ذهنتان جرقه ای حتی اندک زده شود تا باعث شود حقیقت واقعی را درک و با آن انس گیرید



افلاكي در مناقب العارفين ماجرا را اين گونه شرح مي دهد: "روزي مولانا پس از درس ،از مدرسه پنبه فروشان سواره بيرون آمد، شمس بيرون مدرسه او را ديد و پرسيد كه محمد "ص" برتر است يا بايزيد بسطامی؟ مولانا جواب داد: واضح است  محمد"ص" برتر است. وشمس پرسيد پس چرا محمد"ص" گفت: " ما عرفناك حق معرفتك (خدايا آن چنان كه بايد تو را نشناختم ) اما بايزيد گفت :" سبحاني ! ما اعظم شا‌ني " (( منزّهم من!چه بلند مرتبه ام ! (تفسیر:من آن قدر در خدا غرق شدم که دیگر خود را نمیبینم هر چه هست خداست)) گويند مولانا با شنيدن اين سخن از هوش رفت و از استر افتاد.بعضي نيز مانند جامي در نفحات ‌الانس گفته اند مولانا جوابي داد كه شمس از هوش رفت. و منقول است که روزی حضرت مولانا فرمود:چون مولانا شمس الدین از من این سؤال را بکرد، دیدم که از فرق سرم دریچه ای باز شد و دودی تا قمّهٔ عرش عظیم متصاعد گشت، همانا که ترک درس مدرسه و تذکیر منبر و صدارت مسند کرده و به مطالعه اسرار الواح ارواح مشغول شدم.



ولی جواب شمس چه بود که اینگونه مولانا را دگرگون کرد؟ جوابش این بود که تفاوت در ظرفیت آدمهاست. ظرفیت حضرت محمد (ص) به دریایی شبیه است که هر چقدر در آن آب ریخته شود باز هم پذیرایی آب است و کاملا پر نمیشود ولی ظرفیت بایزید بسطامی همانند لیوانی ست که زود لبریز میشود. در اصل هر دو بر اساس ظرفیت وجودی خود پروردگار را شناخته اند











#ظرفیت_درونی